Zaczniemy tutaj od najnowszych prognoz Komisji Europejskiej (te z MFW nie różnią się jakościowo) przedstawionych w analizach KE- Forecast Spring 2020 i FMI, The Great Lockdown, World Economic Outlook, April 2020.
Dla wszystkich krajów Komisja prognozuje spadek wzrostu gospodarczego w 2020 r., o -7,7 proc., a następnie jego poprawę dla strefy euro o 3% w 2021 r.
Dane za 2020 r. są tymczasowe i ilustrują wielkość szoku w gospodarce. Ponieważ jednak jest to średni wzrost z roku na rok, KE domyślnie zakłada wysokie ożywienie już w drugiej połowie roku.
Ekonomiści europejscy niepokoją się „ekonomią czarnej dziury”. Ich prognozy na 2021 r. są absolutnie śmieszne. Postulują, że całkowite odmrażanie gospodarek nastąpi dopiero na początku lipca b.r., co wpłynie na szybka poprawę wzrostu gospodarczego. Jednak ignorują istotną cechę tego kryzysu, polegającą na połączeniu dwóch mechanizmów: widocznej już recesji, oraz kryzysu zdrowotnego i społecznego. Innymi słowy, ożywienie będzie utrudnione przez czynniki pozaekonomiczne, które mogą wywołać falowe fluktuacje. Taką hipotezę potwierdzają przeprowadzone badania przez Kristine A. Moore et al., w « The Future of the COVID-19 Pandemic: Lessons Learned from Pandemic Influenza », CIDRAP, April 30th, 2020.
„Odłożyliśmy na bok wszystkie nasze scenariusze ożywienia w kształcie litery V”, przyznają ekonomiści biznesu Paul Hannon et Saabira Chaudhuri w artykule Why the Economic Recovery Will Be More of a ‘Swoosh’ Than V-Shaped opublikowanym w The Wall Street Journal z 11 maja 2020 r.
Krótko mówiąc, ożywienie V wydaje się wykluczone, ponieważ spowolnienie gospodarcze było brutalne, a w wielu państwach odmrażanie całkowite gospodarki pozostaje wątpliwe. Z konieczności będzie ono odbywać się stopniowo. Ponadto istnieją czynniki ściśle ekonomiczne, które stoją na przeszkodzie szybkiemu ożywieniu.