Mimo spadków na złocie pod koniec stycznia, kruszec ten wszedł w luty na pozycji dość mocnej, oczywiście w porównaniu do słabej końcówki roku 2013. Na początku lutego wytworzył się trend wzrostowy, trwający właściwie nieprzerwanie do 17.02 (punkt A widoczny na wykresie nr 2). Sygnałem wieszczącym zmianę w lutym mogła być dla uważnego inwestora klasyczna formacja doji, która ukształtowała się na sam koniec stycznia (31.01 – punkt A na wykresie nr 3). Druga połowa miesiąca była już niestety mniej udana – nastąpiła swoista nerwowa konsolidacja (punkt B na wykresie nr 2) – za oznakę końca intensywnych wzrostów uznać można formację spadającej gwiazdy z 17 lutego (punkt B na wykresie nr 3). Ostrożny inwestor powinien moim zdaniem wstrzymać się z działaniami w tym okresie, czekając na wyraźniejszy sygnał ze strony rynku. Warto jednak odnotować, że to właśnie w tym czasie ceny złota sięgnęły na krótko poziomu najwyższego w omawianym miesiącu – 1345.27 USD.
W perspektywie miesiąca w lutym możemy mówić o wzrostach. 2 lutego, na otwarciu, cena złota kształtowała się na poziomie 1242.94 USD (tego samego dnia mieliśmy do czynienia z najniższą ceną w omawianym okresie – 1241.99). Na zakończeniu sesji 28.02 było to już 1324.09 USD, czyli o ponad 82 dolary więcej. Motorem napędowym wzrostów na początku miesiąca były najprawdopodobniej lepsze od oczekiwań dane o wydatkach amerykanów oraz z indeksów Chicago PMI i Uniwersytetu Michigan z 31 stycznia. Do ugruntowania trendu wzrostowego przyczyniły się: dane z indeksu PMI dla usług z 5 lutego oraz dobre dane o bezrobociu i handlu zagranicznym w USA z 6 i 7 lutego. Do innych czynników pozytywnych zaliczyć można: wystąpienia regionalnych szefów FED z 5 i 11 lutego (oraz wystąpienie Janet Yellen – szefowej FED – z 11.02), dane o wykorzystaniu mocy produkcyjnych i informacje z indeksu Uniwersytetu Michigan z 14.02, indeks FED z Filadelfii i pozytywne dane z przemysłu opublikowane 20.02. Czynniki negatywne to przede wszystkim dane o inflacji z początku miesiąca, informacje o budowie domów oraz zamówieniach w USA, wystąpienia regionalnych szefów FED z 19, 26 i 27 lutego, oraz oczekiwanie podtrzymania decyzji o redukcji QE3, w związku z raportem FED przed komisją Senatu ds. Bankowości 27.02.
Luty dawał okazję do krótkoterminowego zysku – nie był to na pewno okres tak nerwowy jak styczeń. Druga połowa miesiąca wymagała co prawda nieco baczniejszego obserwowania rynkowych sygnałów, niemniej parokrotnie tworzyły się okazje do wejścia lub realizowania zysków, które uważny inwestor byłby w stanie wykorzystać. Z racji wzrostów w skali miesiąca, zadowoleni mogli być również inwestorzy preferujący strategię długoterminową. Obok danych z gospodarki USA, centrum uwagi stanowił FED, którego wystąpienia bardzo intensywnie kształtowały w lutym sytuację na złocie.
Wykres 3